Του Θεοδωρου Π. Φορτσακη*
Είναι δίκαιο και θεμιτό, οι πλουσιότεροι να συνεισφέρουν πρώτοι και περισσότερο, όταν ένα κράτος αντιμετωπίζει μια έκτακτη ανάγκη. Ομως, ακόμα οι έκτακτες εισφορές πρέπει να επιβάλλονται νόμιμα. Το Σύνταγμά μας (άρθρο 78§2) ορίζει ότι «φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε». Και τούτο, διότι η φοροδοτική ικανότητα δεν είναι σταθερή, αλλά μεταβάλλεται κάθε χρόνο. Επιπλέον, έτσι δεν αιφνιδιάζονται οι πολίτες και προγραμματίζουν τις υποχρεώσεις τους. Κατά το Συμβούλιο της Επικρατείας «οικονομικό έτος επιβολής του φόρου» είναι το έτος δημοσίευσης του νόμου που τον επιβάλει, ενώ «προηγούμενο οικονομικό έτος» είναι εκείνο που αποκτήθηκε το εισόδημα. Συνεπώς, το 2009 δεν επιτρέπεται να φορολογηθεί εισόδημα που αποκτήθηκε πριν από την 1-1-2008. Ομως, η πρόσφατη έκτακτη εισφορά επιβλήθηκε στα εισοδήματα που δηλώθηκαν το 2008, δηλαδή που αποκτήθηκαν το 2007!
Γιατί ο νομοθέτης αγνόησε τόσο κατάφωρα το Σύνταγμα; Ισως διότι τα εισοδήματα στα οποία απέβλεψε η έκτακτη εισφορά ήταν πολύ υψηλότερα το 2007 από το 2008, οπότε είχε ήδη εκδηλωθεί η κρίση. Επίσης, τα έκτακτα μέτρα ανακοινώθηκαν τον Μάρτιο του 2009, οπότε δεν είχαν ακόμη υποβληθεί οι δηλώσεις για τα εισοδήματα του 2008 και υπήρχε ο φόβος ότι πολλοί φορολογούμενοι δεν θα ανέφεραν τα απαλλασσόμενα και αυτοτελώς φορολογηθέντα εισοδήματά τους που μέχρι τότε σημειώνονταν προαιρετικά.
Η έκτακτη εισφορά δεν πάσχει μόνο νομικά και πολιτικά, αλλά και ηθικά και κοινωνιολογικά. Επιβάλλεται ακόμη και στον φόρο εισοδήματος που καταβλήθηκε για τα εισοδήματα του 2007, δηλαδή επιβάλλεται φόρος στον φόρο! Φορολογούνται τα φυσικά, αλλά όχι τα νομικά πρόσωπα, που όμως είναι κατά τεκμήριο πλουσιότερα! Και το χειρότερο, το κράτος ζητά σημαντικές θυσίες από τους πολίτες χωρίς δική του σοβαρή προσπάθεια να περισταλούν οι δαπάνες του, αδιαφορώντας δηλαδή για την κατανόηση και αποδοχή των μέτρων από τους φορολογουμένους. Τελικά, η αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης μπορεί να μετατρέψει την έκτακτη εισφορά των «εχόντων» σε υψηλότοκο δάνειο, αφού το κράτος κινδυνεύει να καταδικαστεί να επιστρέψει εντόκως όσα εισέπραξε!
* Καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών, Πρόεδρος της Νομικής Σχολής Αθηνών
Αναδημοσίευση απο:http://themistopolos.blogspot.com/
Είναι δίκαιο και θεμιτό, οι πλουσιότεροι να συνεισφέρουν πρώτοι και περισσότερο, όταν ένα κράτος αντιμετωπίζει μια έκτακτη ανάγκη. Ομως, ακόμα οι έκτακτες εισφορές πρέπει να επιβάλλονται νόμιμα. Το Σύνταγμά μας (άρθρο 78§2) ορίζει ότι «φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε». Και τούτο, διότι η φοροδοτική ικανότητα δεν είναι σταθερή, αλλά μεταβάλλεται κάθε χρόνο. Επιπλέον, έτσι δεν αιφνιδιάζονται οι πολίτες και προγραμματίζουν τις υποχρεώσεις τους. Κατά το Συμβούλιο της Επικρατείας «οικονομικό έτος επιβολής του φόρου» είναι το έτος δημοσίευσης του νόμου που τον επιβάλει, ενώ «προηγούμενο οικονομικό έτος» είναι εκείνο που αποκτήθηκε το εισόδημα. Συνεπώς, το 2009 δεν επιτρέπεται να φορολογηθεί εισόδημα που αποκτήθηκε πριν από την 1-1-2008. Ομως, η πρόσφατη έκτακτη εισφορά επιβλήθηκε στα εισοδήματα που δηλώθηκαν το 2008, δηλαδή που αποκτήθηκαν το 2007!
Γιατί ο νομοθέτης αγνόησε τόσο κατάφωρα το Σύνταγμα; Ισως διότι τα εισοδήματα στα οποία απέβλεψε η έκτακτη εισφορά ήταν πολύ υψηλότερα το 2007 από το 2008, οπότε είχε ήδη εκδηλωθεί η κρίση. Επίσης, τα έκτακτα μέτρα ανακοινώθηκαν τον Μάρτιο του 2009, οπότε δεν είχαν ακόμη υποβληθεί οι δηλώσεις για τα εισοδήματα του 2008 και υπήρχε ο φόβος ότι πολλοί φορολογούμενοι δεν θα ανέφεραν τα απαλλασσόμενα και αυτοτελώς φορολογηθέντα εισοδήματά τους που μέχρι τότε σημειώνονταν προαιρετικά.
Η έκτακτη εισφορά δεν πάσχει μόνο νομικά και πολιτικά, αλλά και ηθικά και κοινωνιολογικά. Επιβάλλεται ακόμη και στον φόρο εισοδήματος που καταβλήθηκε για τα εισοδήματα του 2007, δηλαδή επιβάλλεται φόρος στον φόρο! Φορολογούνται τα φυσικά, αλλά όχι τα νομικά πρόσωπα, που όμως είναι κατά τεκμήριο πλουσιότερα! Και το χειρότερο, το κράτος ζητά σημαντικές θυσίες από τους πολίτες χωρίς δική του σοβαρή προσπάθεια να περισταλούν οι δαπάνες του, αδιαφορώντας δηλαδή για την κατανόηση και αποδοχή των μέτρων από τους φορολογουμένους. Τελικά, η αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης μπορεί να μετατρέψει την έκτακτη εισφορά των «εχόντων» σε υψηλότοκο δάνειο, αφού το κράτος κινδυνεύει να καταδικαστεί να επιστρέψει εντόκως όσα εισέπραξε!
* Καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών, Πρόεδρος της Νομικής Σχολής Αθηνών
Αναδημοσίευση απο:http://themistopolos.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου